Zawsze uważałem, że gdyby każdy mówił tyle ile potrafi usłyszeć to świat byłby piękny. Dziś żałuje tej teorii – jak niema z kim rozmawiać człowiek dostaje schizofrenii.
Życie to gra, gra pozorów prawd i artefaktów - taka jest moja nowa teoria.
Przestań grać w Sudoku w telefonie zagraj w najstarszą grę świata biorąc siebie w swoje dłonie. Ja jestem na poziomie 13 a Ty?
1. Muzyka i taniec
2. Idea sąsiada
3, Jedzenie
4. Życie i sumienie,
5. Miłość i nienawiść
6. Szczęście, nieszczęście radość i cierpienie
7. Plotki
8. Dawanie rad
9. Ich dwoje
10. Młodość
11. Przyjaciel i wróg
12. Mowa
13. Głupota
14. Marzenia i rzeczywistość
15. Cierpliwość, pośpiech, czas i wolność
16. Praca i odpoczynek
17. Pamięć wdzięczność i obraza
18. Korzyść i strata
19. Nałogi i umiar
20. Zdrowie i choroba
21. Dobro i zło
22. Religia, wiara, cud i tajemnica
23. Zwycięstwo i porażka
24. Polityka i władza
25. Cywilizacja, postęp i technika
26. Istota ludzka
27. Sukces i błąd
28. Uczynki i sprawiedliwość
29. Pokusa i cnota
30. Wady i zalety
31. Duma i pokora
32. Zgoda i niezgoda
33. Strach i odwaga
34. Bogactwo
35. Nagość
36. Bieda
37. Mądrość
38. Rozsądek i uczucia
39. Byt i niebyt, duch i materia
40. Piękno, sztuka i literatura
41. Prawda i kłamstwo
41. Milczenie
42. Humor, dowcip, śmiech i uśmiech
43. Starość
44. Varia
Kto nie przeżył tego co ja, niechaj rad mi nie udziela – Sofokles
14. Czy każdy człowiek przechodzi każdy etap?
OdpowiedzUsuńWedług mnie każdy człowiek przechodzi takie etapy pytanie w jakiej kolejności? to jest kolejność jaką sam sobie ułożyłem biorąc pod uwagę wartości jakie wyznaje. Na wszystko w życiu jest czas. Ja jestem na etapie refleksji po 12strce i doszedłem do wniosku, że jestem zupełnie głupi.
UsuńMam wrażenie, że większość ludzi nie zdaje sobie sprawy z tego w jakim momencie swojego 'duchowego rozwoju' się znajduje. Przeskakują między tymi szczeblami zupełnie nieświadomie i beznamiętnie, skupiając się TYLKO na przyjemnościach, doznaniach. Widzą tylko warstwę pierwszą, nie chcą lub nie umieją naruszać nawet naskórka. Gra jest częścią życia. Wyjście poza siebie, odsłonięcie maski i zerwanie naskórka następuje chyba dopiero w momentach wyjątkowych i w momentach pełnej zgody ze sobą i z tym z kim chcemy rozmawiać. Refleksja to bardzo silna broń w starciu z rzeczywistością.
OdpowiedzUsuńOdnoszę podobne wrażenie - ludzie widzą to co chcą widzieć. Każdy ma maskę nie każdy ma odwagę ją zdjąć bo nikt nie chce tego zobaczyć. Gra w moim przypadku to nieustanne siedzenie obok siebie. Refleksja to morderstwo - "wątpię więc myślę więc jestem"
UsuńRefleksyjność jest lepsza od (bez)refleksyjności. Jeśli nie zastanawiasz się, nie rozmyślasz nad tym co się dzieje, czego dotykasz, czego doświadczasz to tracisz poczucie tej rzeczywistości. Chyba każdy ma kilka masek - okolicznościowe maski na różne okazje, potem przestaje pamiętać o swojej autentycznej, istniejącej wewnątrz.
OdpowiedzUsuń