Czasem czuję się jakbym stał za szybą i patrzył na wszystko z innej przestrzeni w której nagle czas się zatrzymał. Teraz mam czas, w końcu mam czas dla siebie aby zastanowić się co jest dla mnie dobre a co nie, czego potrzebuję i kto jest kim. Czasem dużo słyszę, dużo widzę dużo czuję... czasem nie lubię tego stanu bo uświadamiam sobie ile dookoła jest oślepiających słów, plastiku i przyklejonego uśmiechu. Czasem mam ochotę nie myśleć o tym ale jest to niemożliwe… świadomość jest przerażająca… czasem zastanawiam się, że powinienem ubrać się w większy egoizm bo inaczej nie wplotę w to wszystko większego dystansu. Czasem jest mi przykro gdy czytam ludzi. Czasem myślę, że to nie jest dla mnie to nie ten czas i nie to miejsce. Czasem śmiać mi się chce z lustra i denerwuję się gdy śledzi mnie cień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz