Mat Pokora

Chłopak jeszcze czy może już mężczyzna? co jest wyznacznikiem przejścia z pierwszego etapu do drugiego? Doświadczenie, wiek czy może stan psychiki czyli odbieranie informacji i ich przekształcanie oraz generowanie priorytetów kierując się poglądem i argumentacją? Nie wiem, ja nic nie wiem jestem tylko czcionką zawieszoną w sieci, zarejestrowaną myślą, znakiem zapytania zainstalowanym w ciele z nadania.
Skrajności są moją domeną to one wyznaczają punkty i bold w historii jaką zapamiętam. Skrajności w ostatnim czasie nauczyły mnie czegoś z czym zawsze walczyłem - pokory.
Nie chce być pokorny ale muszę, jestem zmuszony bo jestem zmęczony.
Wiele rzeczy ostatnio robię nie dokładnie, na wiele przymykam oko, wiele akceptuje, mniej zapieram się nogami co nie oznacza, że przestałem walczyć lecz po prostu biorę to co dają, słucham tego co mówią, wdycham ich tlen, oglądam ich piękno... rozebrali mnie do naga w takim stopniu, że jest mi wstyd. Wstydzę się być sobą. Zabraniają mi, wytykają paragrafy, prawią masowe morały, wkładają próżnię do czaszki, pobierają mi dobrowolnie krew. Jestem tylko tutaj, na monitorze w przestrzeni na serwerach, piszę aby sprawdzić czy jeszcze mam czucie w palcach, czytam siebie aby nabrać dystansu, krzyczę już w milczeniu, płaczę opuszkami palców. Jestem rozmontowany, w proszku, nie zakwitłem w tym roku choć podlewałem się winem. Kiedyś byłem ustabilizowany i utrzymywałem w okół siebie porządek nauczyłem się tego od mojej ExPedantki teraz zdarza mi się nie chcieć wykąpać i chodzę tak upierdolony od farby, kleju, gipsy z kilogramem pyłu w nosie i we włosach, na biurku mam pięć pustych butelek po piwie i dwie po winie, pięć filiżanek po kawie, dwa kubki i kilka talerzy, skórkę od banana, porozrzucane płyty, papiery, pety i śpię na łóżku czasami w ciuchach a zawsze z sierścią mojego psa który się ostentacyjnie masturbuje na mojej poduszce. Nie zależy mi już, nie chce mi sie jestem plugawy jak świnia, przeklinam i zniechęcam do siebie innych. Mam już dosyć błyszczących Kobiet, błyszczących chromowanych samochodów, błyszczących pragnień, błyszczących wartości... interesuje mnie szorstki mat, mat który rozgrywa piłkę zawsze w karnych, mat który jest nie popularny, mat używany przez innych, mat własnych szat.
Potrzebuje cudzego impulsu bo w przeciwnym wypadku popełnię psychiczne samobójstwo.
Chciałbym nie wiedzieć nic, o niczym nie myśleć, nic nie mieć i nic nie pragnąć - nie miałbym nic do stracenia.